Venezuela Ulusal Meclisi lideri ve geçen haftaya kadar bilinmeyen bir akrabası olan Juan Guaidó, Çarşamba günü Venezüella’nın yeni başkanına yemin edecek yüz binlerce muhalefet protestosunun önünde durdu.

Bay Guaidó , Venezüella’nın cumhurbaşkanlığı seçimlerinin geçen yıl pek çok ülke tarafından tanınamadığını ve bu yüzden ülkesinin cumhurbaşkansız olduğunu savunuyor . Anayasaya göre, bir milletvekili atamak ve yeni bir oy kullanmak Ulusal Meclis’in görevi.

Geçici cumhurbaşkanlığı ABD tarafından hızla tanındı ve daha sonra Kanada, Kolombiya, Brezilya ve Şili de dahil olmak üzere büyüyen ülkelerin listesiyle desteklendi. Bu ayın başlarında, tartışmalı Mayıs ayındaki zaferine rağmen, ikinci cumhurbaşkanlığı görevine yemin eden Nicolás Maduro, ABD ile diplomatik ilişkilere son vererek cevap verdi.

Önerilen: Neden bir Arjantinli lider popülizm çekiciliğini kırmaya çalışıyor?

Venezuela, son yıllarda büyük miktarda siyasi, ekonomik ve insancıl kriz yaşadı, bu da aşırı enflasyon ve ciddi kıtlıklar yarattı. Tahminen 3 milyon insan ülkeden kaçtı. Guaidó 23 Ocak’ta Venezüella demokrasisinin yıldönümünü kutlayan ülke çapında protesto çağrısında bulundu. Maduro ilk defa muhalefetle karşı karşıya değildi. Guaido’nun muhalefet için birleştirici mesajı Venezüella’yı şu ana kadar şaşırttı. Ancak, vatandaşların mücadeleleri, eski hükümet kalelerindeki protestolar, petrol üretimindeki gecikmeler ve uluslararası izolasyonun artması gibi olayların bir araya gelmesi, onun gibi birisinin Bay Maduro’nun meşruiyetine itiraz etmesi için zemin hazırladı.

Amerika’daki Toplum / Konseyi Venezuela Çalışma Grubu başkanı Guillermo Zubillaga, “Bunun gerçekleşmesi için her şey yerinde senkronize edildi” diyor. “Kriz herkesin farklı bir şey istemesini sağlayan bir itici güç ve itici güçtür: aşırı enflasyon bir haftada maaşları düşürür, insanlar odunla yemek pişirir ve çöpler toplanmaz” diyor.

Şimdi uluslararası toplum ezici bir şekilde Guaidó’nun arkasına düştü, soru Maduro’nun – ve belki de daha önemlisi silahlı kuvvetlerin – sonra yapacağı şeydi. Sahte seçimlerden hükümetin tek muhalif yönettiği şubesi olan Millet Meclisi’ni feshetme girişimine 2017 yılına kadar, Maduro iktidar üzerindeki tutumunu pekiştirmeyi hedefliyor. Şimdi aklınıza gelenler, Maduro’nun selefine derinden sadık olan silahlı kuvvetlerin düşecekleri: Desteklerini kendi ilan ettikleri iki lider arasında bölüp, bir zamanlar 21. Yüzyıl Sosyalizmi olarak bilinen projenin kabuğunu terk et ya da Maduro’nun arkasına adım atma .

JUAN GUAIDó KİMDİR?

Muhalif liderler, halkı kazanmaya gelince onlarca yıldır en büyük düşmanları olmuştur. Muhalefete çoğunluk kontrolü veren 2015 Ulusal Meclis seçimlerinin yanı sıra, muhalefet, mücadelesi ve üst sınıf liderlerinin Venezüellalı seçmenlerle bağlantı kurmaması nedeniyle belirlendi.

Guaidó bu kalıba uymuyor. Kıyı Vargas eyaletinden büyük, orta sınıf bir ailede büyüdü. 1999’da aynı yıl Hugo Chavez başkan oldu, ailesi Venezüella’nın yakın tarihinin en kötü doğal afetlerinden birinden kurtuldu: binlerce insanı öldüren ve sayısız başkalarını evsiz bırakan bir çamur kayışı.

Guaidó’yu iyi tanıyanlar, toprak kaymalarının hayatını işaretlediğini ve ona sosyal sorumluluk duygusu verdiğini söylüyor. 35 yaşındaki endüstri mühendisi Andrés Bello Katolik Üniversitesi’nden mezun oldu; burada 2007’de Cumhurbaşkanı Chavez’i protesto eden bir öğrenci hareketinin parçasıydı. 2006’nın sonunda, Chavez en önemli televizyon kanallarından birinin kapanmasını emretti. ülkede ve anayasayı değiştirmek ve sınırsız yeniden seçime izin vermek için referandum çağrısında bulundu. 14 yıllık cumhurbaşkanlığının ne olacağı konusundaki ilk ve tek seçim yenilgisiydi.

“Juan, öğrenci protestolarının ana düzenleyicilerinden biriydi” diyor kişisel güvenliği için anonimlik isteyen eski bir mühendislik sınıf arkadaşı. “Bu onun politik vicdanını uyandırdı. Her zaman yardım etmeyi düşünüyordu ”diyor Guaidó’yu dürüst ve metodik olarak nitelendirdi. “İyi bir mühendis olarak, süreci her zaman iyileştirmeyi hedefliyor.”

Öğrenci siyasetine girerken, bu yıl Ulusal Meclis’e liderlik etmek için seçilmesinin büyük bir kısmı olan muhalefet lideri Leopoldo López’le birlikte. 

Venezüellalı bir gazeteci ve Caracas Chronicles’ın kurucusu Francisco Toro, “Bunu kibarca nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum, ama [Guaidó] olduğu yerde çünkü Leopoldo López’in özgürlüğündeki adamı” dedi. Bay Lopez, 2015 yılında neredeyse 14 yıl hapis cezasına çarptırıldı ve son iki yıldır ev hapsinde kaldı.

Toro, “Lopez’in hemfikir olmadığı kadar bir şey yapmaz” diyor. “Öte yandan, dinamik ve yetenekli bir genç adam, kendini iyi idare ediyor.”

Ailesinin sosyoekonomik geçmişinin yanı sıra, Guaidó’nun kendisi için de devam eden bir başka anahtarı var: yaşı. Chavez iktidara geldiğinde genç bir gençti, bu da eski görevlinin bir parçası olarak onu zorlamayı zorlaştırıyordu, Chavez’in ilk başta iktidara gelmesine yardım eden aşırı eşitsizlik yüzünden suçladı. Ayrıca 2002 darbe girişiminde ve Chavismo’yu yenmek isteyen politikacıların kararmasına neden olan diğer olaylarda rol oynamak için çok gençti .

Zubillaga, “Gerçekten bir politikacının itibarını bozabilecek bir bagaj taşımayan” diyor ve birleştirici bir “barışçıl geçiş mesajı” veriyor. İnsani yardımın ülkeye girmeye başlamasını ve iki ay içinde taze seçimler yapılmasını istedi. ve kendi ailesinin askeri geçmişiyle temyiz ettiği bir başka kilit grup olan orduya af önerdi.

Geçen yıl, Venezüella’nın muhalefeti o kadar reddedildi ki, çok az kişi birisinin imajını canlandırabileceğine inanıyordu. Parçalanan partiler Maduro’nun esasen açılmamış olarak koşmalarına izin verdi, muhalefetin bir kısmı seçimleri reddetti ve bir kısmı da son anda aday gösterdi.

Şu anda Caracas’taki Şili Büyükelçiliği’nde sürgün edilen Ulusal Meclis başkan yardımcısı Freddy Guevara, “Düşük güvenilirlik ve çok sayıda iç çatışma dönemi yaşıyorduk” diyor.

BİR ÜLKE, İKİ BAŞKAN?

Guevara, Guaido’nun muhalefet için “temiz hava soluğu” sunduğunu söyledi. Uluslararası topluma, hareketi ayrıca son yıllarda giderek artan ekonomik ve insani durumla ilgili bir şeyler yapma fırsatı sunuyor.

Venezüella göçünün sıkıntısı ile uğraşan komşu ülkelerden, Venezüella petrolünün (ABD) en büyük alıcısına kadar, küresel topluluk, Guaidó’nun duyurusunu destekleme fırsatına sıçradı. Yıllar boyunca, dışarıdaki oyuncular, hükümetin baskısına karşı sert ifadeli ifadeler yayınlamak ya da bölgedeki ezici müdahaleci karşıtlık eğilimlerinin bağlı olduğu diyalogu teşvik etmek arasında boşa gitti.

Beyaz Saray, Guaidó’yu destekleme kararının Küba dışındaki tüm Batı Yarımküre uluslarının 2001’de imza attığı Amerikan-Demokratik Şartına dayandığını söyledi. Maduro’ya demokratik bir geçişi kabul etme yönünde baskı yapmak için kullanabileceği ekonomik önlemler.

Venezuela, biri muhalefet tarafından yönetilen ve uluslararası düzeyde tanınan, ancak devlet işlevleri üzerinde kontrolsüz olan iki paralel hükümetle kendini bulabilirdi. 

Birçoğu şimdi ordu gibi kilit oyunculara – ve hangi lideri desteklemeyi seçtiklerini – ortaya koyuyor.

Maduro’nun savunma bakanı Vladimir Padrino López, dün Guaidó’nun manevrasının reddini tweetledi, ancak Maduro’yu desteklemediği için durdu.

“Bu milletin askerleri, gölgelerde empoze edilen veya yasadışı olarak ilan edilmiş bir cumhurbaşkanı kabul etmeyecek. Ulusal Silahlı Kuvvetler anayasayı savunuyor ve ulusal egemenliği güvence altına alıyor ”dedi.

Toro, “Kimse ilk atlayan olmak istemiyor” Maduro’dan uzaklaşıyor. Askerlerin statüko ile ilgili tereddütlerini “Birlikler ve orta düzeydeki memurlar, elbette zıplamak istiyorlar, sadece bunun için hapse girmek istemiyorlar” diyor. Toro’nun öngördüğü en kötü senaryolardan biri, yalnızca “silahlı kuvvetlerin bir kısmının atlayacağı – iç savaşların bu şekilde başlaması” olasılığı.

Çarşamba günü, Venezüellalı denizler bayrağın sarı, mavi ve kırmızı renklerine bürünerek Guaidó’nun emriyle ülkenin dört bir yanındaki şehir sokaklarını doldurdu. Eller, yeni geçici liderleri yeminli olmak için yükselttikçe havada el salladı. “Yeni bir başkanımız var! Yeni bir başkanımız var! ”Diye bağırdı insanlar. Yurtdışındaki Venezüellalıların göz yaşartıcı tepkilerinin videoları sosyal medyada hızla yayıldı.

Caracas’taki kalabalığın emekli Maria José Vicentini, “Venezuela’dan asla vazgeçmediğim için çok mutluyum” diyor. “Tünelin sonunda ışığı gerçekten görebiliyorum.”