Alışkındık ramazanların hareketliliğine, iftardan önce pide kuyruklarına, iftarda komsu davetlerine, yada misafir oldugumuz lokanta sofra bası sohbetlerine.

Elimize tatlımızı alımıp yolunu tutardık sevdiklerimizin evine. Ya da kendi evimize davet ettiğimiz eşimiz dostumuz komşumuz belkide hic tanımadıgımız , ya da cok uzaktan akrabamız, biz böyleydik…

Şimdi kendi evimize girip cıkarken bile tedirginiz.. Aile bireylerine sarılıp ellerini bile öpemez olduk. Ne oldu bize ?

Oturup tefekkür etmek gerekir, acaba ne oldu da bu hale geldik ? Rabbim bizi ne ile sınıyor ? hatalarımızla günahlarımızla yüzleştik mi ? Sınıyor bizi Cenab-ı hak sabrediyor muyuz isyan mı ediyoruz. ?

Neyin sonucu bu hale geldik belk bilmiyoruz ama sonuç şu bence ; bundan sonra herseyin kıymetini bilecegiz gibi, Anne baba nın , abi /abla nın, kardeşin, amca dayı yenge, uzaktan yakında akrabalar, komşular, o külüne muhtaç olacagımız…

Şu içinde bulundugumuz mubarek Ramazan ay’ı hürmetine Rabbim bizi bu zorlu sınavdan gecmeyi , Bayrama saglıklı sekilde varmayı nasip etsin insaallah.