HASSAS ESİNTİ

Modanın bedene odaklanması her zaman evrim geçiriyor ve dış giyim olarak iç giyim bunun en son görünümü… Mugler, KNWLS, Ottolinger gibi dar silüetlerin sınırlarını zorlayan markalarla yıllarca süren bodycon trendlerinin ve naked elbiselere yeni yaklaşımların ardından, bir sonraki adım görünür iç giyim tasarımları…

2023 ilkbahar podyumlarında baktığınız her yerde, iç çamaşırlarından ilham alan tasarımlar görüldü. Narin büstiyerler, micro altlar, saten slip elbiseler, dantel bodyler ve şeffaf tasarımlar, iç giyim ilhamıyla podyumlarda tüm hassasiyetiyle öne çıktı.

Prada’nın şık kadın kahramanları, sanki 1960’lardan kalma gibi görünen küçük babydoll gecelikler giyiyorlardı. Burberry’nin kıvrak ve ipeksi slip elbiseleri, narin iç çamaşırı detaylarına sahipti. Versace, babydoll gecelikleri uzun çoraplar ve jartiyer dokunuşlarıyla podyuma gönderdi. Seksi detaylardan kaçınan Tory Burch bile, sütyenlerin dış hatlarını ortaya çıkaran en ince bluzlarla konsepti denedi. Victoria Beckham, Tom Ford, Dolce&Gabbana ve pek çok isim koleksiyonlarına iç çamaşırı esintisi ile daha seksi bir hava kattı.

Neredeyse her bahar 2023 podyumunda bulunabilen iç çamaşırları dokunuşlarının karmaşık bir geçmişi ve alt metni var. Hatta Miu Miu’nun düşük bel mikro-mini eteklerinden bile daha derinlemesine moda tarihine işaret ediyor.

Ana akım kültürde on yıllardır hakim olan dış giyim olarak iç çamaşırına rağmen, moda endüstrisinde hala nispeten yeni bir fikir. Dış giyim olarak iç giyim kavramı en çok 1980’lerle ilişkilendirilir, ancak iç çamaşırın görünümü uzun süredir moda giysiler için ilham kaynağı olmuştur.

Yüzyılın ortalarından önce bile iç çamaşırına benzeyen giysiler vardı. Örneğin, İngiltere’de 1400’lerde, giysilerin altına giyilmelerine rağmen korseler yaratıldı. Sanat tarihinde dış giyim olarak iç giyimin belki de en ünlü örneği, Vigée Le Brun’un 1783 tarihli Marie Antoinette’in muslin kombinezon giyen portresidir – o zamanlar için şok edici bir hareket.

1920’lerde, skandal olan flapper elbiseler popüler oldu. Ardından tek başına giyilmesi cüretkar bir parça olarak yorumlanan korse, 1970’lerde Vivienne Westwood tarafından; 1980’lerde ise Issey Miyake ve Thierry Mugler tarafından heykelsi parçalar olarak yeniden yorumlandı.

Ancak çoğu insan, çok önemli bir kültürel an meydana gelene kadar toplum içinde gerçek iç çamaşırı giymeye başlamadı. Moda tarihçileri, dış giyim olarak iç giyim giymenin normatif hale gelmesinin ancak 20. yüzyılın ortalarında olduğunu belirtiyor.

1990’larda, iç çamaşırı olarak kullanılan giysilerin sınırları daha da zorlandı. Madonna’nın Blond Ambition turnesi sırasında giydiği Jean Paul Gaultier tarafından tasarlanan ikonik koni sütyeni, kültürel bir dönüm noktasıydı. Whale tails ise 1990’lardan doğdu ve hem Jean Paul Gaultier hem de Tom Ford’un Gucci bahar 1997 podyum gösterilerinde, pantolonun içinden çıkan tanga görünümleri sergiledi. Bu trend, erken 2000’lerde geniş çapta yaygınlaştı.

Eğilim, 2000’lerin başında yaygın bir ilgi kazanmaya devam etti. Aynı sıralarda, boksör iç çamaşırları bol, sarkık kot pantolonların üst kısımlarından görünüyordu; pek çok kişinin kemer takmanın yasak olduğu hapishane sisteminden kaynaklandığına inanılan bir trend.

Peki, moda neden tam da şu anda sıkı ve açık silüetlerle flört ediyor? Tarihçiler, eğilimin aslında pandemi sonrası dünyaya bağlı olabileceğini düşünüyor. Benzer şeyler 1920’lerde, 1918’deki grip salgınından sonra, giysiler hafiflediğinde ve bollaştığında, neredeyse sağlık açısından tehlike oluşturabilecek ve nefes almayı zorlaştırabilecek ağır modalardan vazgeçmek istendiğinde yaşandı.