İki takım için de güç gösterisiydi… İster adına ‘Geçen sezonun rövanşı’ diyin isterseniz ‘Altı aylık sürede yaşanan gerginlikler.’

Gerçek olan bir şey var; ‘Futbolu sahada futbolcular oynayacak’ olmalarına rağmen iki takım taraftarlarının duygularını öne çıkardıkları gergin bir 90 dakikaydı.
F.Bahçe bu maça Trabzon‘dan daha iyi hazırlanmış. Futbol olarak sahada ezdi. Bunun da nedeni bir hafta kampta konuşulan ve maçtan iki saat önce futbolcuların kendi aralarında yaptıkları toplantıydı.

Geçen seneki ‘Sahada alın terleri ile kazandıklarına yürekten inananlar’ bu maçın inançlarını ortaya koyma günü olduğunu birbirlerine anlattılar.

Trabzonspor’un oyun anlayışında orta sahada top kaybeden Selçuk’a baskı yapıp kontrataklarla Burak’ın ayağından gol aramak vardı.

Ama Burak eski Burak değil. Bienvenu’den hiç farkı yok.

Seyirciden korkuluyordu, takımı gereceği söyleniyordu. Hiç de öyle olmadı.

Bunun da sebebi baştan sonuna kadar oyun kontrolünü, hücum zenginliğini ve gol arayışını tamamen F.Bahçe’nin hakimiyetinde olmasıydı.

Defansın göbeğinde Serdar ile Yobo mükemmel oynadılar.

Emre uslanmış, akıllanmış. Sahada sinirlendirmek için çok çalıştılar ama sakinliğini hiç bozmadı. Orta sahada takımı rahatlatan, arkadaşlarını hücuma çıkartan ve alan daraltan kişiydi.

Mehmet Topuz güçlenmiş. Çok koştu, ikili mücadeleleri kazandı ama fazla pas hatası yaptı.

Aykut Kocaman, Dia’yı alarak o kanadı daha da güçlendirmek istedi. Merak ettiğim bir şey var; haftalardır takıma tempo getiren, oyunu ileriye taşıyan Stoch’u ilk yarıda neden az topla buluşturdular.

Acaba Mehmet Topuz‘u bu maça hazırlayan Aykut Kocaman‘ın bir şaşırtmasımıydı. Ne olursa olsun… F.Bahçe bu maçı Samandıra’da kazanmış. Oyun anlayışı, sakin, disinlinli ve ne istediğini bilen futboluyla Trabzon‘dan çok ama çok üstün bir takım olduğunu herkese gösterdi. Daha da önemlisi zirve yarışından kopmayacaklarını, yürekli futbollarıyla ortaya koydular.

Bu şu demektir; şartlar ne olursa olsun ben bu sene şampiyonluk yarışında sonuna kadar varım. Ligin ikinci yarısında fikstür avantajı da olan F.Bahçe’nin yaşadığı sıkıntılı aylardan sonra zirvede olması emeğe saygı adına ayakta alkışlanacak bir görüntü. En azından güçlerini kaybetmelerine rağmen yürekli futbollarıyla bunu hak ediyorlar.